بررسی دقت سونوگرافی پرتابل (efast) برای تشخیص پنوموتوراکس در بخش اورژانس

زمینه و هدف: پنوموتوراکس به حضورهوابین لایه های ویسرال و پاریتال پلور ریه گفته می شود. هدف از این مطالعه بررسی دقت تشخیصی سونوگرافی بعنوان بخشی از efast برای تشخیص پنوموتوراکس توسط متخصص طب اورژانس بود.   مواد و روش ها: در یک مطالعه آینده نگر سونوگرافی بعنوان وسیله تشخیصی پنوموتوراکس انجام شد. هر فیلد ریه در فضای بین دنده ای 2 تا 4 قدامی میدکلاویکولار و فضای بین دنده ای 6 تا 8 میدآگزیلاری اسکن شد. فضای پلور نرمال به صورت حرکات سایشی لایه پاریتال روی لایه ویسرال و وجود آرتیفکت های دنباله دار در سونوگرافی مشخص می شود. نبود این ویژگی های نرمال بیانگر پنوموتوراکس می باشد. تشخیص سونوگرافی با گرافی خوابیده سینه و سی تی اسکن مقایسه شد.   یافته ها: 280 فیلد ریه در 140 بیمار وارد مطالعه شد. بر حسب شرایط بالینی سونوگرافی، رادیوگرافی و سی تی اسکن سینه بعمل آمد. سی تی اسکن سینه به عنوان استاندارد تشخیصی در نظر گرفته شد. 72 مورد (4/51 % ) پنوموتوراکس در سی تی اسکن بود. در گرافی سینه 56 مورد (40 % ) پنوموتوراکس دیده شد. سونوگرافی 65 مورد (4/46 % ) پنوموتوراکس را تشخیص داد. در مقایسه با سی تی اسکن، سونوگرافی دارای حساسیت 85 % ، ویژگی 5/95 % ، ارزش اخباری مثبت 95 % ، ارزش اخباری منفی85 % و دقت 90 % بود. زمان نسبی جهت انجام سونوگرافی پرتابل در اتاق تروما 5/1 تا 5 دقیقه بود. 5 مورد پنوموتوراکس کوچک که توسط سونوگرافی تشخیص داده نشده بود در طول بستری در بیمارستان نیاز به درناژ پیدا نکرد.   نتیجه گیری: سونوگرافی پرتابل (efast) که توسط متخصص طب اورژانس انجام می شود وسیله ای کارآمد و موثر برای تشخیص سریع پنوموتوراکس می باشد. در این مطالعه سونوگرافی از گرافی سینه حساس تر و به اندازه سی تی اسکن در تشخیص پنوموتوراکس تروماتیک موثر بود.